Tworzenie niestandardowego okna lub drzwi

Informacje

W BricsCAD®można utworzyć dowolną geometrię lub komponent od podstaw. Gdy masz już geometrię w 3D, możesz ją wstawić i wykorzystać w swoim modelu BIM. W każdej chwili możesz wprowadzić zmiany lub dodać więcej szczegółów do okna lub drzwi.

Proces ten jest wyjaśniony w 4 częściach, aby ułatwić etapy tworzenia geometrii okna lub drzwi 3D.

  • Utwórz plik

  • Utwórz bryłę odejmowania (1)

  • Utwórz ramę okienną lub drzwiową (2)

  • Utwórz panele (Glass) (3)



Tworzenie okna niestandardowego

Krok 1: Tworzenie pliku
  1. Kliknij Nowy w menu Plik .
  2. Wybierz jeden z predefiniowanych szablonów, aby utworzyć proste okno określające układ jednostek miar rysunku.
    Note: Predefiniowane szablony zawierają warstwy potrzebne do stworzenia geometrii okna lub drzwi. Szablony formatów plików to BIM-Window-imperial (4) i BIM-Window-metric (5), które zapewniają wyświetlanie wymaganych warstw i właściwości na rysunku.


  3. Ustaw warstwę BIM_SUBTRACT jako bieżącą (6) za pomocą eksploratora rysunku lub pola warstwy w panelu Właściwości lub panelu Warstw po prawej stronie.


  4. Utwórz zamkniętą polilinię (np. prostokąt), która reprezentuje kształt otworu dla wstawienia.


  5. Zapisz plik w dowolnej lokalizacji. Biblioteka komponentów zdefiniowanych przez użytkownika znajduje się w folderze Komponenty. Ścieżka folderu jest przechowywana przez zmienną systemową COMPONENTSPATH.

    Domyślnie jest to: C:\ProgramData\Bricsys\Components. Możesz dodać więcej folderów za pomocą okna dialogowego Ustawienia .

    Note: Bibliotekę predefiniowanych komponentów można znaleźć w C:\Program Files\Bricsys\BricsCAD V24 en_US\UserDataCache\Support\en_US\Bim\Components.

Krok 2: Tworzenie bryły odejmowania

Bryła odejmująca zostanie użyta do utworzenia otworu.

Note: Warstwa BC_SUBTRACT musi być ustawiona jako warstwa bieżąca.
  1. Użyj wcześniej utworzonego konturu bryły (np. prostokąta).

    Obrys leży w pierwszej ćwiartce płaszczyzny XY Globalnego Układu Współrzędnych (GUW).



    Lewy dolny róg prostokąta leży na początku (0,0,0) GUW (7).

  2. Wybierz narzędzie Wyciągnięcie i przesuń kursor w dół (8), aby wyciągnąć kontur bryły w ujemnym kierunku Z.


  3. Wykonaj jedną z poniższych czynności, aby zakończyć tworzenie bryły odejmowania.
    • Kliknij punkt
    • Wpisz wartość w polach wymiarów dynamicznych, a następnie naciśnij Enter.
    Note: Upewnij się, że wysokość wyciągnięcia jest większa niż szerokość ściany, w którą zostanie wstawiony komponent.

Krok 3: Tworzenie stałej ramy

Kontur ramy stałej pokrywa się lub jest równoległy (w przypadku wrębu) do obrysu bryły odejmującej.

  1. Ustaw warstwę WINDOW_FRAME jako bieżącą.
  2. Podświetl górną powierzchnię bryły odejmowania.
  3. Następnie wyciągnij górną powierzchnię bryły odejmującej w ujemnym kierunku Z (9) za pomocą narzędzia Wyciągnięcie Utwórz(10), naciskając raz Ctrl .


  4. Wpisz wartość w polu wymiaru dynamicznego, aby określić wysokość stałej ramki.
    Note: Wysokość wytłoczenia będzie równa grubości ramy stałej.
  5. Wyłącz warstwę BC_SUBTRACT , klikając żarówkę (11) obok nazwy warstwy.


  6. Użyj narzędzia Odsunięcie, aby utworzyć równoległe przesunięcie konturu stałej ramy (12).


    Note: Odległość odsunięcia jest równa szerokości ramki.
  7. Najedź kursorem na wewnętrzną granicę równoległego odsunięcia (13) i wybierz narzędzie Wyciągnij z Quad.


  8. Gdy tryb wyciągnięcia jest włączony w opcji Odejmij (14), przesuń kursor w dół (15), aby utworzyć otwór w stałej ramce.


  9. Wykonaj jedną z następujących czynności, aby zakończyć tworzenie otworu w ramie stałej.
    • Kliknij punkt
    • Wpisz wartość w polach wymiarów dynamicznych, a następnie naciśnij Enter.
Krok 4: Tworzenie tafli szkła
  1. Ustaw warstwę GLASS jako bieżącą.
  2. Użyj polecenia MBWYCIĄGNIJ, aby wyciągnąć wewnętrzną obwiednię ramy okna.
    Note: Wysokość profilu jest równa grubości tafli szkła. Na poniższej ilustracji przedstawiono wewnętrzną obwiednię ramy okna po użyciu polecenia MBWYCIĄGNIJ w celu utworzenia tafli szkła okiennego.


    Note: Aby utworzyć taflę szkła, należy wybrać opcję Utwórz w etykiecie narzędzia DMExtrude.
  3. Przesuń bryłę szkła w dół w ujemnym kierunku Z, jeśli zewnętrzna powierzchnia ramy stałej nie pokrywa się z powierzchnią zewnętrzną bryły (ściany), w której zostanie umieszczona wkładka.

    Poniższe ilustracje pokazują, że tafla szkła jest pełna po przesunięciu jej (17) w dół.



  4. Opcjonalnie przed zapisaniem rysunku można sklasyfikować cały rysunek jako element okna BIM.

    Aby to zrobić, wykonaj następujące kroki:

    • Wpisz BIMKLASYFIKUJ w wierszu poleceń.

    • Naciśnij 'I' dla okna i naciśnij Enter , aby je zaakceptować.

    • Następnie naciśnijDw przypadku rysowania i naciskaj Enter , aż polecenie zostanie wykonane.

    Rysunek jest teraz klasyfikowany jako okno. W ten sposób zostanie on automatycznie rozpoznany jako element BIM Window po wstawieniu do nowego rysunku.

  5. Zapisz rysunek.
  6. Opcjonalnie można przypisać więcej informacji do okna po wstawieniu go do nowego rysunku. Poniższa ilustracja przedstawia kategorię Window Common właściwości BIM z panelu Properties, która staje się dostępna po wybraniu elementu. Można przypisać informacje o współczynniku przenikania ciepła materiałów okiennych, odporności ogniowej zgodnie z krajową klasyfikacją bezpieczeństwa pożarowego i tak dalej.


Dodawanie elementów 2D (skrzydło drzwi)

Opcjonalnie rysunki okien i drzwi mogą zawierać symbole 2D. Te symbole 2D zastąpią rzeczywisty Przekrój bryły 3D okna lub drzwi albo zostaną dodane do przekroju bryły 3D , w zależności od ich warstwy:

  • Symbole na warstwie z przedrostkiem "BRX_2D_" lub " BRX_2D+_" zostaną dodane do bloku przekroju:
    • bez przetwarzania przez analityczne usuwanie ukrytej linii (HLR), gdy płaszczyzna przekroju przecina komponenty.
    • po przejściu przez procedurę analitycznego usuwania ukrytej linii (HLR), gdy płaszczyzna przekroju nie przecina komponentów.
  • Symbole na warstwie z przedrostkiem "BIM_2D_SECT_" lub "BIM_2D_SECT+_ " zostaną dodane tylko wtedy, gdy płaszczyzna przekroju przetnie komponenty. Cała geometria przechodzi przez procedurę analitycznego usuwania ukrytych linii (HLR).
  • Symbole na warstwie z przedrostkiem "BIM_2D_BACK_" lub "BIM_2D_BACK+_" zawsze będą dodawane, a cała geometria przechodzi przez procedurę analitycznego usuwania ukrytych linii (HLR).
  • Nazwa warstw symboli
    • z "+": zarówno symbol 2D, jak i przekrój bryły 3D komponentu są wyświetlane w wyniku przekroju.
    • Bez "+" wyświetlana jest tylko zawartość 2D, a wszystkie bryły w komponencie są ignorowane podczas generowania przekroju.
Note: BRX_2D jest nadal dostępna tylko w celu zapewnienia zgodności z poprzednimi wersjami.

Aby dodać symbol 2D do komponentu, wykonaj następujące kroki:

  1. Dodaj nową warstwę 'BRX_2D+_*' i ustaw ją jako warstwę aktywną. Geometria 2D dodana do tej warstwy będzie widoczna po przecięciu przekroju przez ten komponent i wygenerowaniu przekroju na arkuszu. Widoczna będzie również przecięta reprezentacja geometrii 3D w komponencie.
  2. Przed rozpoczęciem rysowania symbolu 2D komponentu należy upewnić się, że osie Z są prostopadłe do dolnej płaszczyzny komponentu i skierowane do góry. Można to zrobić, przełączając układ LUW (za pomocą polecenia LUW, obracając go o 90 stopni wokół osi X) lub włączając funkcję Dynamiczny LUW układ (DUCS).
  3. Przełącz widok na widok Widok górnych za pomocą widżetu Spójrz z .
  4. Rozpocznij rysowanie geometrii 2D na warstwie 'BRX_2D+_*'.
    Note: Używaj tylko elementów Polilinia , ponieważ zostaną one rozpoznane podczas generowania przekroju komponentu (podczas gdy elementy Linia nie zostaną rozpoznane).
  5. Przełącz się z powrotem do widoku 3D modelu i sprawdź, czy widoczne są następujące elementy:
    • ciała stałe na warstwie BC_SUBTRACT
    • bryły komponentu
    • nowo narysowana geometria 2D

Parametryzacja komponentu

Można to zrobić najpierw dla geometrii 3D, a następnie dla geometrii 2D.

Note: Aby uzyskać więcej informacji na temat parametryzowania, zobacz artykuły przewodnika Korzystanie z parametryzacji i Praca z parametrami i wiązaniami.
  1. Wybierz całą geometrię 3D komponentu, w tym geometrię znajdującą się pod warstwą BC_SUBTRACT (upewnij się, że ta warstwa jest najpierw włączona ).
  2. Uruchom polecenie PARAMETRYZUJ dla wybranej geometrii i sprawdź ograniczenia, które pojawiają się w panelu Przeglądarki Mechanical.
  3. Opcjonalnie możesz zmienić nazwy parametrów zgodnie z potrzebami (na przykład możesz zmienić nazwę parametru użytkownikaLength_X' naSzerokość' itp.). Można również zmienić niektóre ograniczenia i zachowanie parametryczne zdefiniowane wcześniej.
  4. Użyj polecenia LUW, aby zmienić LUW w taki sposób, aby geometria 2D leżała w płaszczyźnie XY LUW.
  5. Wybierz geometrię 2D dodaną wcześniej do komponentu.
  6. Uruchom polecenie PARAMETRYZUJ2D dla wybranej geometrii i sprawdź ograniczenia, które pojawiają się w panelu Przeglądarki Mechanical.
  7. Powtórz krok 3. Upewnij się, że nowo utworzony parametr 2D w kierunku X został połączony z parametrem 3DSzerokość, wpisując nazwę tego parametru 3D jako wartość parametru 2D.
    Note: Wiązanie 2D działa inaczej niż wiązanie 3D, ale można użyć tych samych nazw parametrów, aby sterować wiązaniami typu 2D i 3D.
  8. Przełącz LUW z powrotem, wybierając opcję globalnego polecenia LUW. Zapobiegnie to niepożądanym wynikom podczas wstawiania komponentu do innego rysunku.
  9. Wyłącz warstwę BC_SUBTRACT .
  10. Zapisz rysunek.
  11. Wstaw komponent do modelu z panelu Biblioteka lub za pomocą polecenia BMWSTAW. Po wybraniu komponentu zmień parametry w panelu Właściwości, aby sprawdzić, czy wszystko działa zgodnie z oczekiwaniami.